7 lekcji dla początkujących gitarzystów [ODBIERZ TERAZ]
Przestrajanie gitary
Nie samym strojem klasycznym żyje gitarzysta.
Czasem może się zdarzyć, że natkniesz się na jakis utwór, który jest grany na innym stroju niż strój klasyczny EADGHe.
Aby sobie w takiej sytuacji poradzić, wystarczy wiedzieć i pamiętać kolejność dźwięków:
c - cis - d - dis - e - f - fis - g - gis - a - b - h - c
Jeżeli tylko o tym pamiętasz to wystarczy chwilka namysłu, i swoją gitarę możesz śmiało przestrajać.
Pamiętaj jednak, że jeżeli chcesz grać na strojach dość mocno odległych od standardowego, to trzeba z tym ostrożnie. Struny są bowiem produkowane pod konkretny strój, obniżenie ich może skutkować tym, że będą sflaczałe, z kolei przy podwyższaniu możesz zerwać strunę. Najlepszym rozwiązaniem jest zawsze używanie strun wyprodukowanych pod konkretny strój.
Zerknijmy na kilka przykładów:
Pół tonu w dół (Half step down)
W tym stroju dźwięk każdej struny obniżony jest o jeden półton, czyli będą to dźwięki (idąc od najgrubszej struny): dis - gis - cis - fis - b - dis.
Aby przestroić gitarę do takiego stroju, wystarczy, że wykonasz klasyczną procedurę strojenia, tylko strunę najcieńszą dostrajasz do kamertonu nie na piątym progu, a na szóstym. Lub też jeżeli masz wzorzec dźwięku e, to najcieńsza struna powinna zagrać ten dźwięk po przyciśnięciu jej na pierwszym progu (bo jest obniżona o jeden półton).
Pozostałe pozycje, na których porównujesz dźwięki nie zmieniają się w stosunku do metody klasycznej:
b |--5---0-------------|
fis |------4---0---------|
cis |----------5---0-----|
gis |--------------5---0-|
dis |------------------5-|
Cały ton w dół (Full step down)
Takie przestrojenie wykonujesz analogicznie jak w poprzednim przypadku, tylko wszystko przesuwa się dodatkowo jeszcze o jeden półton. Jeżeli zaczynasz strojenie od struny najcieńszej, dźwięk kamertonu "a" powinien się na niej znaleźć na siódmym progu.
Opuszczone do D (dropped D)
To strój dla tych, którzy lubią grać ciężko, różni się bowiem tym, że najgrubsza struna obniżona jest o cały ton, czyli do dźwięku D, co daje nam D A D G H e.
Jeżeli na najgrubszej strunie ma pojawić się dźwięk D, to znaczy, że dźwięk A przesunie się z piątego jej progu na siódmy (również o dwa półtony). Wystarczy więc przechodząc do tego stroju porównać dźwięk pustej struny A z dźwiękiem na siódmym progu struny najgrubszej:
H |--5---0-------------|
G |------4---0---------|
D |----------5---0-----|
A |--------------5---0-|
D |------------------7-|
Stroje otwarte
Strój otwarty charakteryzuje się tym, że grając puste struny wychodzą nam dokładnie dźwięki któregoś z akordów. Strój taki przydaje się szczególnie gitarzystom elektrycznym, grającym techniką slide/bottleneck. Technika ta polega na założeniu na palec szklanej lub metalowej rurki, a następnie przesuwaniu jej w dół i górę gryfu. Dzięki temu, że dźwięki pustych strun odpowiadają któremuś z akordów, to w wyższych pozycjach na gryfie otrzymujemy dźwięki kolejnych akordów, o odpowiednią liczbę półtonów wyższych.
Przykłady strojów otwartych:
- C G C G C e (C-dur)
- E A E A C E (a-moll)
- D A D Fis A D (D-dur)
- D G D G H D (G-dur)
Aby nastroić gitarę do powyższych strojów musisz trochę pogłówkować i zastanowić się, które dźwięki będą sobie na których progach odpowiadać. Oczywiście możesz też skorzystać z któregoś z programów do strojenia gitary, z reguły dysponują one obszerną bazą strojów. Pamiętaj jednak, żeby nie robić tego w ciemno, tylko zastanawiać się i sprawdzać czy rzeczywiście dźwięk do którego stroisz będzie miał taką wysokość o jaką Ci chodzi.